Ποιοι είναι οι χειρότεροι τουρίστες που συναντάτε στη σεζόν;

Το παρακάτω αποτελεί yapping session, δεν είναι αναγκαστικό να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε.

Δουλεύω στη δική μου επιχείρηση στην Κρήτη ως τεχνικός κεραιών TV (μεταξύ άλλων) & πωλητής (όταν δεν είμαι έξω σε δουλειά). Τον Αύγουστο λοιπόν έρχονται πολλοί Έλληνες τουρίστες, και ζητάνε την βοήθεια μου για να φτιάξουν την κεραία τους, όπως λένε "Ένα μήνα το χρόνο μένω εδώ δεν θέλω να δώσω λεφτά" έλα όμως που δεν πάει έτσι. Όταν ζητάς κάτι να λειτουργήσει, την λειτουργία του την καθορίζουν κάποιοι παράγοντες, και επειδή ο καθένας ξέρει την τέχνη του, εγώ γνωρίζω αυτούς τους παράγοντες. Έχω πέσει λοιπόν σε περιπτώσεις, που έρχονται άτομα κυρίως από την Αττική, και μου λένε "Ξέρω απ' αυτά έβαλα αυτό το κεραιάκι και έπαιξε στην αθήνα, δώσε μου ένα τέτοιο φθηνό.". Εν Χριστώ αδερφέ μου (ή και όχι) στην Αθήνα έχεις περισσότερους και δυνατότερους αναμεταδότες. Και δύο πιρούνια να βάλεις παίζει να παίξεις περισσότερα κανάλια από ότι εδώ με πλήρη κεραία.

Σε κάποια χωριά, λοιπόν, δεν πιάνει τίποτα εκτός από δορυφορικό. Έρχεται λοιπόν ένας τύπος και μου λέει για μια περιοχή που ξέρω ότι δεν πιάνει κάτι άλλο πέρα από δορυφορικό, και μου ζητάει μια μικρή κεραία γιατί "Ξέρω απ' αυτά έβαλα αυτό το κεραιάκι και έπαιξε στην αθήνα, δώσε μου ένα τέτοιο φθηνό.". Επειδή είμαι καλός άνθρωπος του επιμένω πως η κεραία που θέλει, για εκεί που την θέλει δεν θα παίξει. Αρχίζει να μου λέει είμαι τεχνικός κι εγώ στην αθήνα, και ξεκινάει κουβέντα:

Εγώ: -Άρα θα ξέρετε ότι δεν ισχύουν τα ίδια δεδομένα σε όλη την Ελλάδα.
Αυτός -Ναι, εντάξει δεν είμαι ακριβώς σε αυτό τεχνικός, ηλεκτρολόγος είμαι, τα ίδια είναι ρεύμα και σήματα.
Εγώ: -Οκ, εγώ για σας είπα, ό,τι θέλετε πάρτε.

*a few hours later χτυπάει το σταθερό\*
Εγώ: -Παρακαλώ;
Αυτός: -Ναι είμαι ο τάδε που ήρθε το πρωί και πήρε την κεραία για την τάδε περιοχή.

Εγώ: -Και; Είναι λειτουργική;

Αυτός: -ΕΙΣΤΕ ΚΛΕΦΤΕΣ ΒΡΗΚΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΕΡΑΙΑ ΜΙΣΗ ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΈΠΑΙΞΕ ΚΙΟΛΑΣ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ!!1ΕΝΑ

Εγώ: -Μα αυτές τις κεραίες τις παράγουμε εμείς, δεν γίνεται να τις βρίσκετε πιο φθηνά από ό,τι τις πουλάμε εμείς, όπως είναι λογικό.

-Μπιπ μπιπ μπιπ...

Σε άλλη περίπτωση, ένα κυριούλης πολύ ευγενικός ήρθε με έναν αποκωδικοποιητή, τον οποίο όπως μου είπε ο ίδιος, είχε στον ξενώνα του, ο οποίος τον χειμώνα λειτουργεί ως playroom των παιδιών του. Ο αποκωδικοποιητής ήταν κλειδωμένος με 4ψήφιο PIN, και σπασμένος στην υποδοχή της κεραίας (αν μετακινούσες το βύσμα προς τα κάτω, σταματούσε να έχει σήμα). Του ξεκλείδωσα τον αποκωδικοποιητή λοιπόν, το PIN ήταν 1234 και το είχαν βάλει τα παιδιά του μάλλον ελπίζοντας πως θα ξεκλειδώσουν κάποιο κρυφό game menu. Με ευχαρίστησε, με ρώτησε αν ωφείλει κάτι, και του είπα όχι, μιας και δεν έκανα κάτι σημαντικό, ούτε μου πήρε πολύ χρόνο. Μου λέει "Σε ευχαριστώ γιατί έρχεται η κουνιάδα μου από την αθήνα σε δύο μέρες, και θέλει να έχει τηλεόραση". Μου άφησε ένα πεντάευρω και έφυγε καθώς με ευχαριστούσε. Περνάνε δύο μέρες, και μπαίνει στο μαγαζί μια κυρία γύρω στα 50-55 που η εμφάνιση, το ντύσιμο, και τα μπότοξ της (δεν κρίνω, απλά ήταν εμφανές) φώναζε "είμαι από κάποια πολύ πλούσια περιοχή της Αττικής" και πίσω της με διαφορά 5-6 βήματα ο κυριούλης που του έφτιαξα τον δέκτη, με ύφος "PLEASE HELP ME I'M HERE AGAINST MY WILL". Η κυρία πάει στο φουλ την ένταση της φωνής της και αρχίζει να λέει "ΑΑ ΚΑΙ ΗΡΘΑΤΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΠΑΣΑΤΕ ΤΟΝ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΤΗ, ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΑΛΑΤΕ ΚΩΔΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙ ΑΑΑΑ". Και της λέω, "Ώπα, ώπα, δεν σας ξέρω, δεν έχω έρθει ποτέ στο σπίτι σας, και δεν σας έχω βάλει κανέναν κωδικό, αν μη τι άλλο, ΈΒΓΑΛΑ τον κωδικό που είχε ο αποκωδικοποιητής."

"ΝΑΙΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΓΓΥΗΣΗ" είπε, κουνώντας την απόδειξη και τη συσκευασία μπροστά στο πρόσωπο μου. Ακούει ο μεγαλύτερος αδερφός μου την φασαρία και ρωτάει τι συμβαίνει, του εξηγώ, και της λέει "Εάν πηγαίνατε μια σπασμένη συσκευή στο πάβλικ ή σε κάποια άλλη μεγάλη αλυσίδα θα σας την άλλαζαν;"
"Όχι." λέει η τύπισσα, και της απαντάει ο αδερφός μου: "Κι εδώ γιατί μας φωνάζετε; Επειδή΄είμαστε οικογενειακή επιχείρηση;" και η τύπισσα απλά συνέχισε το tantrum της χωρίς να καταλαβαίνουμε τι λέει, και ο αδερφός μου πετάει στον πάγκο έναν επισκευασμένο αποκωδικοποιητή που θα πουλούσαμε πολύ φθηνότερα. Η τύπισσα αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της και είπε "Μα καλά, δεν θα μου τον συντονίσετε;", και ο αδερφός μου της είπε "Σας ζητάω να φύγετε ευγενικά.", έτσι κι έγινε, και ο κυριούλης μας έλεγε χαμηλόφωνα "Συγνώμη".

Το πόιντ στο οποίο θέλω να καταλήξω είναι πως παρατηρώ πως οι περισσότεροι Αθηναίοι, και ειδικά αυτοί που έχουν λεφτά να πάνε διακοπές για ένα μήνα, διαθέτουν ένα είδος entitlement το οποίο συνδυάζεται και με ενός είδους "ρατσισμό" ότι αυτοί είναι πρωτευουσιάνοι, κι εμείς οι αγροίκοι που ζουν στα δέντρα*, και ειδικά όταν έχουν έρθει διακοπές, και αφού έχουν πληρώσει κάποια υπηρεσία, είμαστε σκλάβοι τους. Έχω πολλές άλλες περιπτώσεις που έχω συναντήσει προσωπικά εγώ στην δουλειά μου, αλλά και όλοι μου οι φίλοι που δουλεύουν σε κάποια παροχή υπηρεσιών, παρατηρούν το ίδιο και ξέρουμε ότι είναι Αθηναίοι γιατί σχεδόν πάντα το αναφέρουν (έστω στη δική μου δουλειά). Νιώθω σαν να έρχονται εδώ το καλοκαίρι και να βγάζουν τα κόμπλεξ τους στον υπαλληλίσκο που δουλεύει σεζόν.

*Εντάξει, το στερεότυπο του Κρητικού περιέχει κάποια αληθινά στοιχεία, ωστόσο αυτό ισχύει κυρίως σε χωριά.
Υ.Γ. Αυτά τα παρατηρώ πολύ πιο σπάνια σε νεότερο κόσμο, όπως είναι φυσιολογικό. Επίσης αυτά που λέω είναι οι προσωπικές εμπειρίες που έχω, και που έχουν οι άνθρωποι του κύκλου μου, που σημαίνει πως θα έπρεπε να λαμβάνονται ως τέτοιες, και όχι ως επίσημη έρευνα που αρκεί να πυροδοτήσει αθηνέζικο χέιτινγκ.