varoluşsal sancılar

çok şey yapmak istiyorum ama içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor, mutsuzum, vücut geliştirmek istiyorum, kendime bir şeyler katip ders calismak istiyorum ama safi depresif dusunceler ve her şeyden kaçma hâli var.

dışarı çıkıp kendimi zorladigim nadir zamanlar oluyor ama genel olarak okula gitmek istemiyorum, mutsuzum, hayata karşı inancim her geçen hafta daha da azaliyor, tukeniyor.

alkolü, sigarayı, şekeri bırakmayı çok istiyorum, bir deniyorum, iki deniyorum, bir yerde patlak veriyor sürekli; vücuduma zarar vermekten başka hiçbir şey de yapmiyorlar ama beceremiyorum ve bu döngünün içinde debelenip duruyorum

zaten akademik başarım da iyice düştü, ayağa kalkmak icin bir sebep göremiyorum çoğu zaman :/ arkadaşlarım ve sevdiklerim artık fayda etmiyor, yalnız hissetmekten kendimi alıkoyamıyorum aile konusuna girmek dahi istemiyorum

öyle içimi dökmek istedim, doğru bir karar mi bilmiyorum ama...